مسیرم به سمت ووپرتال.
باورنکردنی بود.
ما, پنج نفره در دریا.
موتور دیگر کار نمیکرد.
برگشتیم روی زمین.
کنار توریست ها در ساحل.
از مقدونیه به صربستان.
در یک قطار کثیف و پر.
در صربستان دیوانه ای تعقیبمان میکرد.
اما آزاد بودیم از ترس, سردرد, بمب.
آزاد از گذشته.
ووپرتال اکنون دمشق من است.
با بازارهایی کمتر.
کوه هایی بیشتر.
قهوه خانه های کمتر.
فرهنگ های بیشتر