ز سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ Poetry Project روی پروژه‌ی «گریز و رسیدن» متمرکز شده بود و توسط وزارت‌خانه‌ی فدرال برای امور خانواده، سازمان بازنشستگی، سازمان زنان و جوانان و آژانس فدرال تعلیمات شهروندی، حمایت مالی می‌شد. در این دوره در سرتاسر آلمان جوانانی با یا بدون پس‌زمینه‌ی پناهندگی، به صورت مداوم، در کارگاه‌های شعر، با حضور مدرسین و مترجمان شرکت می‌کردند و شعر می‌سرودند. در مجموع حدود ۷۵۰ نفر در این کارگاه‌ها شرکت کردند و گرد هم آمدند و صدها شعر نوشتند. ایده‌ی اصلی شکل‌دهنده‌ی این پروژه متعلق بود به سوزانه کلبِل که بارها در ماموریت‌هایش در مقام خبرنگار اموربین‌الملل اشپیگل، در ایران و افغانستان، قدرت و دامنه‌ی نفوذ شعر را در این کشورها تجربه کرده بود. او در این کشورها بارها به چشم دیده بود که در موقعیت‌های روزمره مثلا در تاکسی یا هنگام صرف شام، شعر می‌تواند به بروز احساساتی مجال دهد که بی‌آن هرگز مجالِ بروز نمی‌یافتند. در این هنگام بود که روتکای، هنرمند برجسته‌ی برلینی، مسئولیت دبیریِ عکس و طراحی بصری پروژه‌ را بر عهده گرفت و ترزا روگر، مسئولیت سازماندهی و مدیریت ادبی پروژه را پذیرفت.

ما واقعاً در یک نوع از این حلقه زندگی می‌کنیم. این به ما واقعاً خوب می‌آید که با این وضعیت‌های فوریتی روبرو شویم. فکر می‌کنم که این یک هدیه بزرگ است.

—هربرت گرونمایر

شاعران جوانِ ما به زبان مادری خودشان، در مورد موضوعاتی شعر می‌سرودند که همه‌ی ما را تحت تاثیر قرار می‌داد. شعرها به موضوعاتی از این قبیل می‌پرداخت که این شاعران چه تجربه‌هایی را از سر گذرانده بودند، چه انتظاراتی داشتند و آینده را چگونه می‌دیدند. معنای خارجی بودن و حسرت، امید و عشق و سیاستِ روز نیز از جمله موضوعاتی بودند که در شعرها به آن‌ها پرداخته می‌شد.

ن‌ها در پایان هر روز از کارگاه‌ها کارشان را ارائه می‌دادند. شعرها در پایانِ هر کارگاه با صدای بلند در جمع خوانده می‌شد و شرکت‌کنندگان به صورت گروهی، در رسیدن به بهترین ترجمه برای هر بخش از متن یا هر کلمه یا اصطلاح همکاری می‌کردند. این لحظات، لحظاتِ شگفت‌انگیزِ رسیدن به درک مشترک بود؛ چیزی که ما امید داشتیم آن‌را در سطح جامعه گسترش دهیم. شعرهایی که در این کارگاه‌ها ساخته و پرداخته می‌شد، در شعرخوانی‌ها و فستیوال‌های ادبی، مجلات، گزارش‌های رادیویی، تئاترها و فیلم‌ها گنجانده و خوانده می‌شد تا گفت‌وگوی میان‌فرهنگی‌ای که در قالب این پروژه جریان داشت، مخاطبانِ هر چه بیشتری، حتی پس از پایان پروژه بیابد.

اولین گزیده‌ی اشعار کارگاه‌های ما به مناسبت افتتاحیه‌ی فستیوال بین‌المللی ادبیات برلین در سال ۲۰۱۶ منتشر شد. این مجموعه در سال ۲۰۱۸ جایزه‌ی شعر السه لاسکه‌شولر را دریافت کرد. یک نسخه‌ی چاپی چهارزبانه از این مجموعه با عنوانAllein nach Europa (Fled to Europe). هم اکنون از فروشگاه آنلاین ما قابل خریداری است. در سال ۲۰۱۹ روژین نامر و شاه‌ضمیر هتاکی جایزه‌ی THEO (جایزه‌ی ‌ادبی برلین-براندنبورگ برای ادبیات جوانان) را در بخش شعر و چندزبانه‌ها دریافت کردند. روژین همچنین چند جایزه در lyrix (مسابقه‌ی ملی شعر جوانان) نیز دریافت کرده است. او در سال ۲۰۱۹ جایزه‌ی ماهانه‌ی این رقابت را دریافت کرد و در سال ۲۰۲۰ جایزه‌ی سالانه‌ی آن را برنده شد و در نهایت در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ به عضویت هیئت داورانِ این جشنواره‌ی ادبی درآمد. در پایان پروژه یک گزیده‌ی مفصل با عنوان Ich wollte bleiben. Ich ging. (I wanted to stay. I left.) منتشر شد که در فروشگاه آنلاین ما برای خرید در دسترس است.

گل‌های رز برای خوانندگان در جشنواره بین‌المللی ادبیات برلین.
گل‌های رز برای خوانندگان در جشنواره بین‌المللی ادبیات برلین.
عکس © Rottkay