اکنون طبیعت متحول گشته و
پس از پائیز نوبت زمستان است.
سکوت خودکشی میکند.
همه چیز فانیست.
زمین لرزه در الجلیل بر‌سر پرندگان عربده میکشد.
ای الجلیل عزیز، همواره در قلب منی،
چه بخواهند و چه نخواهند.
ای شب، درد تو را حس میکنم،
من با تو هستم.
ای شب، ترانه های غم انگیزت حوصله ام را سرمیبرند.
ای ستاره های شب، غمگین مباشید.
مرغان بهشتی برایتان ترانه های تاریک میخوانند،
آه چه خوب میبود اگر فقط میتوانستم مانند آنها نغمه سرائی کنم.
