وطنم بهشت من است

وطنم بهشت من است.
وطنم وطن زیبائیهاست.
وطنم، جائیست که به مدرسه رفته ام، جائی که احساس خوب عشق داشتم.
وطنم، جائیست که مشتاقانه با دوستانم مشغول تحصیل بودیم.
خانه ام دمشق است، جائی که از خوردن غذاهای گرم و خوشمزه در رستورانهای دنج و راحت در نزدیکی دیوارسنگی های تاریخی شهر قدیم اش لذت میبردم.
وطنم ته همان خیابان است، با مغازه ʺبکداشʺ که بستنی خوشمزه میخوردم.
وطنم همان کتابهای خوب در نمایشگاه سالانه دمشق هستند.
وطنم همان مادر عزیز من است، که در دمشق همچنان چشم براه من است.
مادری که اینجا چقدر فقدان بوی عطر و نوازشهایش را احساس میکنم.
من وطن و سرزمینم و هرآنچه بدان عشق میورزیدم را از دست دادم.
من مادرم را ترک کردم.
فقط بخاطر جنگ.