حالا شعرهایم به سوی تو پرواز می کنند،
مثل یک کبوتر نامه بر،
که عشق و محبت، دلتنگی و آرزوهای قلبی
معشوق را می آورد.
آیا می دانی که از چند قاره و دریا گذشته است
تا به دیدار معشوق بیاید؟
از دوردستها هم احوال کسی را میپرسی،
یا نه؟
آیا می دانی که قلب و درون من چه اندازه متلاشی اند،
وقتی حضور داشته باشی؟
ای پرنده، به پرواز خود ادامه بده،
برایش پیامهای عشق و دلتنگی مرا ببر،
همان پیامهائی که قلبم آکنده از آنهاست.