غریو و فریاد
ناله و افغان
همراه با موها بر صورتمان می‌افتند.
جز درد
ما را هیچ نمی‌ماند.
با دستان خودمان
جوهر مُهری را پر کردیم
که با آن حکم نابودی‌مان را
صادر کردند.
جهان یکی شد
ما چهارتا ماندیم
اکنون که متحد شده‌ایم
دنیا علیه ما برخاسته‌ست.
آه ای زمانه،
به ما بگو
کجاست مُهر؟
همانی که با آن حکم مرگ‌مان را صادر کردند.
به ما بگو، کجاست آن جوهر؟
جوهر نابودی ما.
ترجمه علی عبداللهی
