Ger hûn dikeke helbeskaran diyarî min bikin
zimanekî dirêj, porê zer,
wê demê ez ê bimeşim wekî dîkekî qurre.
Ger hûn paseporteke sor diyarî min bikin
wê demê fikrên min ên geş bibin,
wêneyên min ên berê belam wê hê jî bikenin.
Ji xwe dipirsim, gelo bi rastî tê tê nivisîn hevokên şoreşgerî,
bêyî ku fermana zîndankirinê hebe?
Bêyî ku deftera alîkariya mirovî ya Bernameyên Xwarinê ya Dinyayê?
Ka ez hê jî dikarim bibim helbestkarekî baş?
Ew dik, ew a ku ez behs dikim, wê her li derveyî zagonan bimîne.