ما به براندنبورگ رسیدیم! در چارچوب جلسه شعرخوانی «زنان دموکراسی را حرکت میدهند»، شاعرانی همچون مریم سرشار، مریم طالبی، نادیا کولیچ و روژین نامر، اشعار خود را در مورد نقش اساسی زنان به عنوان سازندگان جامعه، بهویژه در زمانهای تغییر و چالشها، ارائه دادند. این رویداد در چهارچوب سی و چهارمین هفته بینفرهنگی در پوتسدام برگزار شد.
پس از معرفی شاعران توسط یاسمین فه، شعرخوانی با اشعار نادیا کولیچ به زبان اوکراینی آغاز شد که با یک سؤال مهم پایان یافت: «به سمت چپ برو، اگر در برلین میمانی. / من تا به امروز پاسخ را نمیدانم.» سپس مریم طالبی اشعار خود را به زبان انگلیسی به نامهای «آیا تو را با حقیقت یک شعر سنگین کنم» و «در خلأ ساکت نیمهشب» خواند، که به نقش زنان در افغانستان، محدودیتهای آموزشی آنان پس از روی کار آمدن طالبان و در نهایت استقامت و امیدی که نوشتن در این زمینهها به او میدهد، پرداخت.
شاعر بعدی ما، مریم سرشار، گزیدهای از چندین متن کوتاه که به زبان فارسی نوشته شده بود، را خواند. «تو به من بال ندادی، / اما شب و روز / من خواب پرواز میبینم.» ترجمههای آلمانی را روژین نامر خواند که در پایان جلسه نیز دو شعر از خود به زبان آلمانی ارائه داد. جلسه شعرخوانی با اشعار تأثیرگذار روژین درباره مقاومت زنان در سراسر جهان که از قدرت جامعه ناشی میشود، به پایان رسید: «آنها میروند / تا هر صدا شنیده شود / تا هر زن آزاد باشد / که برود، بایستد، باشد.»
پس از شعرخوانی، بحث جذابی میان شاعران و مخاطبان صورت گرفت. شاعران ما درباره این صحبت کردند که چگونه زبان و شعر آنها را با خاطراتشان پیوند میدهد و به آنها امیدی برای آینده میبخشد، و چگونه نوشتن برای آنها راهی برای ارتباط با دیگران و در عین حال پناهگاهی شخصی فراهم میکند.
همچنین تجربیات خود را درباره نوشتن به زبان مادری و آلمانی به اشتراک گذاشتند. روژین اضافه کرد که اشعار سیاسی او به زبان آلمانی نوشته میشوند، در حالی که برای نوشتن اشعار عاشقانه، زبان عربی را ترجیح میدهد - زیرا در زبان عربی بیش از ده کلمه برای عشق وجود دارد.
این یک شب زیبا بود، پر از اشعار احساسی، گفتگوهای عمیق و تبادلات الهامبخش درباره قدرت زبان و شعر. از همه کسانی که در این شب خاص شرکت کردند و بهویژه از شاعران بااستعدادمان برای کلمات تأثیرگذارشان تشکر میکنیم!
