اخیراً، برخی از شاعران ما اولین فرصت خود را برای شرکت در یک رویداد انگلیسی داشتند. در مقابل دانشجویان روابط بین المللی در دانشگاه استنفورد برلین، میخائیلو و دمیترو کراسیلنیکوف و ایرینا اوملیانچوک شعر به زبان اوکراینی خواندند، روژین نامر به آلمانی خواند، طیبه جویا و راضیه کریمی به فارسی. ترجمههای انگلیسی توسط یک دانشجوی دانشگاه استنفورد خوانده شد.روژین نامر
در متون خود به هر دو ملت دعوت کننده گفت: "آلمان، تو آنچه را میپوشانی نیستی / تا زمانی که دوست و یار ما دست در دست با آنهایی که خون ما را ریختهاند، قدم بر میدارد / در حالی که در هاناو خون کودکان ما هنوز در بین بینی والدینشان میماند." و به ایالات متحده، او در شعرش توجه کرد: "تو بیشتر از کلمات خالی و قولهای شکسته به ما بده / تو بیشتر از اشکها به ما بده / که در کوچههای کردی ریخته شدند / تو بیشتر از امید به ما بده / که تو آن را در حالی که برای آزادی گریه میکردیم، پایمال کردی."
پس از ارائههای جذاب، یک نشست پرسش و گفتگو با دانشجویان آغاز شد، که در آن بسیاری از فرآیند نوشتن و موانع ترجمه شعر به دیدهی اندیشیده شد. "در عربی، صد کلمه برای یک احساس وجود دارد، در آلمان تنها یکی،" روژین
تصمیم خود را برای نوشتن مستقیم به آلمانی توجیه کرد، زیرا کمتر واضح میشود که چه چیزی در فرآیند ترجمه از دست میرود. "زبان نیمی از فرهنگ است"،طیبه اظهار کرد، تاکید کرد که ترجمه بیشتر از انتقال کلمات فردی شامل میشود. این گفتگوها با پیتزا و نوشیدنیها به طولانی مدت ادامه داشتند.
از دعوت و سازماندهی به مدیر دانشگاه استنفورد برلین، کارن روف کریمر و استاد اولریش بروکنر، تشکر ویژه میکنیم.