جلسهی شعرخوانی Poetry Project به مناسبت کریسمس، دیگر تبدیل به یک سنت شده است و امسال هم قصد نداشتیم دست از این سنت برداریم. برای این مراسم ما از شاعران خود خواستیم که با مضمون زمستان/پایان سال برای ما متنهایی بفرستند و خوشبختانه از شاعرانمان در تمام گروههای زبانی، متنهایی دریافت کردیم. تأملِ ما بر سالی که گذشت فقط شامل تناولِ شیرینی، شراب و میوه نبود بلکه شعرهایی از آتو عبدالسلام، لیلا آکییلدیز، رحمتالله بريكسفيدان آندان، محمد زهرا، میخائلیو کراسیلنیکف و طیبه جویا هم در این مراسم برای جمع خوانده شدند. ترجمهی آلمانی این شعرها توسط کارآموزِ دوستداشتنی ما، الیزابت رنگر، به شکلی زیبا برای جمع خوانده شد.
فعالیتهای جمعی زیادی هم در این مراسم انجام شد مثل درست کردن دانههای برفی کاغذی و نیز درست کردن جواهرات دستساز مثل دستنبد و گردنبند و گوشواره برای استفادهی شخصی، یا کادوهای کریسمسی لحظهی آخری. مانند سالهای گذشته یک قرعهکشی هم برای اهدای کتابهای موسسه و سانتاهای شکلاتی به بعضی از حاضران انجام شد. همانقدر که این دورهمی صمیمی و خودمانی بود، شعرهایی هم که در مراسم خوانده شد، تأملبرانگیز بودند. این شعرها به مضامینی مانند اندوه و نگرانی بابت بحران و جنگ در جهان و نیز درد تنهایی و رنجِ از دست دادنِ عزیزان میپرداختند. مثلا بخشی از شعر میخائیلو با عنوان «این سال به آخر رسیده است» این چنین بود: «دلم برای این سال تنگ نمیشود / دلم فقط برای آدمها تنگ میشود / آدمهایی که این سال از ما گرفتشان / آنها را مانند بندیان به درون خود کشید / به درونِ تاریکیِ سلولی بیروح.»
از شاعرانمان برای به اشتراک گذاشتن نوشتههاشان با ما تشکر میکنیم و امیدواریم که در سال ۲۰۲۴ لحظات زیبایی را تجربه کنند.
عکس © Aline Deprez
عکس © Aline Deprez
